Ave XD

Sylka

Słudzy Ciemności [część 5]

'Oni są kompletnie anty-Chrystusowi. Naturalnie ja też jestem anty-Chrystusowy. Ale oni są tak bardzo anty-Chrystusowi, że aż mnie zdumiewają, a to nie jest łatwe.'
Derek Taylor, agent prasowy zespołu 'The Beatles', o poglądach 'czwórki z Liverpoolu'[98]

Wykorzystanie muzyki rockowej jako tuby propagandowej satanizmu to fakt nie podlegający dyskusji (choć zasięg tego zjawiska wzbudza już ostre spory). Treści satanistyczne, lub przynajmniej okultystyczne, występowały w utworach ogromnie wielu wykonawców i zespołów rockowych (wymieńmy tytułem przykładu: Johna Lennona, Paula McCartneya, Rolling Stones’ów, Ozzy Osbourne’a, Led Zeppelin, Electric Light Orchestra, Dee Snider, Alice Coopera, Davida Lee Rotha, Daryl Hal, Stevie Nyxa, Run DMC, LL Cool J., The Beastie Boys, Whitesnake, Heart, Slayers, Poison, Strykers, The Mentors, Diamond Rex, Niny Hagen, Ronnie James Dio, De Garmo and Key, Amy Grant) [99].

Spośród piosenek i płyt dedykowanych szatanowi szczyty popularności osiągnęły: 'Devil’s White Album' ('Biały Album Diabelski') Beatlesów, 'Highway to Hell' ('Autostrada do piekła') grupy AC/DC, 'Their Satanic Majesty’s Request' ('Żądanie Jego Szatańskiej Wysokości') Rolling Stones’ów, 'Running with the Devil' ('Ucieczka z diabłem') Davida Lee Rotha ('mistrza ceremonii niemoralnej większości', którego celem jest 'przywoływanie złych duchów' za pomocą muzyki) i wiele innych.

Alisteirem Clowleyem, diabelskim 'guru', zachwycali się m.in. John Lennon (ozdobił jego podobizną okładkę płyty 'Sgt. Pepper’s Lonely Heart Club Band'), Ozzy Osbourne (dedykował mu piosenkę 'Mr Crowley'), Jimmy Page (zakupił szkocką posiadłość Crowleya w Boleskine), David Bowie.

Mick Jagger (The Rolling Stones) oddał się ponoć diabłu w masońskiej sekcie 'Loża Złotego Świtu' – filii Zakonu Iluminatów, utrzymywał też zażyłe kontakty z Antonem Szandorem La Veyem, założycielem 'Kościoła Szatana'. Wiernymi tegoż 'kościoła' mieli być producenci muzyczni –David Crosby, Nathan Young czy Graham Nash.

Okładki płyt wielu zespołów (szczególnie heavymetalowych) zdobiły odwrócone krzyże, pentagramy, liczba 666 itp.
Zespół Black Sabbath w piosence 'Bloodbath in Paradise' ('Krwawa kąpiel w raju') wyrażał swój podziw dla zbrodniczego kultu Charlesa Mansona. Wokalista Black Sabbath, Ozzy Osbourne wielokrotnie przed koncertami składał ofiarę szatanowi na ołtarzu pokropionym krwią koguta. Kiedyś (na koncercie w Iowa) odgryzł głowę żywemu nietoperzowi (!), a zaproszony do studia TV CBS – zdekapitował zębami wydobytą z zanadrza gołębicę... Tą droga poszedł też Alice Cooper (uważający się za wcielenie XVII-wiecznej wiedźmy) –wojujący homoseksualista, wychwalający nekrofilię, mordujący na koncertach króliki i koguty, ćwiartujący toporem (w trakcie wykonywania piosenki 'Dead babies') lalkę napompowaną krwią [100].

Sporo emocji wzbudzają też tzw. przekazy podprogowe (technika 'backward masking') –ukryte w piosenkach bluźniercze treści, nagrane wspak, adresowane do podświadomości słuchacza.

Nieodparcie nasuwa się pytanie –na ile satanistyczno-obsceniczna ideologia poważnej części muzyków rockowych jest rzeczywistym odzwierciedleniem ich poglądów, na ile zaś elementem całkiem przyziemnej strategii show buissnessu, polegającej na szokowaniu publiczności, zdobywania przez to rozgłosu, w efekcie zaś pomnażania zysków? [101]

Studiując same nazwy wielu zespołów, jak np. deathmetalowych – Napalm Death (Napalmowa śmierć), Carcass and Cancer (Ścierwo i rak), Cannibal Corps (Zwłoki ludożercy), Decomposed (Gnijące zwłoki) – trudno oprzeć się wrażeniu, iż 'artyści' stosują strategię szoku, która zniwelować ma deficyty ich talentu [102]. Warto przypomnieć tu żałosny koniec kariery niejakiego Tomasza Zaranka, lidera heavymetalowego zespołu Test Fobii Creon, w swoim czasie lansowanego na głównego 'proroka' polskiego satanizmu. Podczas koncertu w Jarocinie, w trakcie wykonywania satanistycznej piosenki, Zaranek połamał na scenie krzyż i podeptał go. Oskarżony o znieważenie symboli religijnych zeznał przed sądem, iż uważa się za katolika, a znieważenie krzyża 'było tylko elementem występu estradowego'[103]. Oczywiście z punktu widzenia ówczesnych 'fanów' Zaranka obojętne było, czy idol deprawował ich, wciągając w satanizm 'dla idei', czy tylko z żądzy zysku.

Osobną kwestią jest rzekoma szkodliwość i satanizm samej muzyki rockowej, zdaniem niektórych tożsamej z rytualnymi rytmami Voodoo (często przytacza się opinię Kwasi Dzidzornu 'Rockiego', syna arcykapłana Voodoo z Ghany; 'Rocki' interpretował ponoć muzykę dla Rolling Stones’ow i Jimmy’ego Hendrixa)[104]. Istnieje wszakże dość prężny nurt rocka chrześcijańskiego, również patriotycznego, mający rzeszę oddanych wielbicieli. Młodociana publiczność reagująca żywiołowo na słowa 'Jezus Chrystus jest Panem', wykrzyczane wśród grzmotu elektrycznych gitar (Armia), czy na zaśpiewane na rockową nutę 'Czerwone maki na Monte Cassino' (Twierdza), odnajduje drogie naszemu sercu wartości właśnie dzięki muzyce rockowej [105].

Piotr Płecha, były gitarzysta Budki Suflera, pisze: 'Dziękuję Bogu za tych odważnych: Tymoteusza, Armię, Houk, New Life Music, Oweyo, Deus Meus i innych, którzy odpowiedzieli Panu. (...) Muzyk to ten, który przede wszystkim umie słuchać. Jeśli potrafi usłyszeć najlepszego kompozytora i aranżera – Ducha Świętego –będzie jakby Jego ustami i Jego rękami. Muzyk gra, a Bóg objawia w sercu słuchacza swoje tajemnice, przemawiając wprost do serca.'[106]

Hiszpański zespół nacjonalistyczny Estirpe Imperial, grający muzykę łączącą elementy rocka i iberyjskiego folku, ozdobił okładkę swej kasety 'Herederos de una historia' ilustracją gitary złożonej u stóp krzyża. Trudno o wymowniejszą deklarację ideową.

Nawrócenie i nadzieja
'Jestem przekonana, że jest tylko jedna droga:
Prawdziwie znać Chrystusa i doświadczyć
Potężnej siły, która przywróciła
Go z powrotem do życia,
Poznać, co znaczy cierpieć i umierać z Nim'.
Cassie Bernall, na kilka dni przed śmiercią.[107]

20 kwietnia 1999 r. w szkole publicznej w Littleton w stanie Kolorado od kul nieletnich zabójców padło 12 zabitych. Jedną z ofiar była 17-letnia Cassie Bernall.

Czy wierzysz w Boga? –spytali ją mordercy.

Tak, wierzę w Boga –zadeklarowała Cassie. W chwilę później przeszyły ją kule.

Jeszcze niedawno Cassie Bernall była czcicielką szatana, praktykowała czarną magię. Dzięki pomocy rodziny i przyjaciół udało się jej opuścić strefę ciemności. Doznała łaski nawrócenia i zaszczytu śmierci z imieniem Boga na ustach. W pamięci kolegów ze szkoły pozostała jako 'światło Chrystusa'.[108]

Przeczytajcie sobie, i piszcie co o tym sądzicie. Jestem ciekawa Waszych opiń.